Kunst is voor mij omgaan met het presenteren van het onzegbare, ondoelmatige, het niet ter zake. Omgaan met het naamloze niets-iets, dat wat niet te vatten is in een begrippenkader, aan gene zijde van de woorden en toch zo nabij.

​

Kunst is voor mij een vlucht in de stilte. Het voor-talige, de klank van het naamloze oproepen uit een oneindig heimwee naar werkelijkheid, de onbenoembare werkelijkheid. 

​

Mijn werken zouden een gebaar willen zijn naar dat wat geen plaats heeft, geen woord heeft, naar dat wat steeds getuigt van onvermogen, werk na werk, uit de inkt en de verf te verschijnen.

​

Stijl, medium en materiaal zijn relatief en slechts mogelijkheden om grafische oplossingen te vinden voor het in beeld zetten van een naamloos niets-iets, dat dwaalt tussen tekens, vormen en kleuren - zoals witruimte tussen woorden. Kunst “betekent” een gebrek aan intimiteit, raakt aan wat niet overgaat als alles voorbij gaat.

​

Kunst heeft geen plaats, kunst vindt plaats.