De virtuoze en tegelijk ongekunstelde stijl waarmee hij zijn “marionetten van hun tijd en omgeving schildert maken de beelden toegankelijk maar nooit oppervlakkig. Transparante en ontbrekende delen in de geschilderde figuren - waardoor de onderschilderingen zichtbaar blijven - herinneren de kijker aan de chaotische soep waaruit hij (de mens en zijn omgeving) ontstaat en ontwikkelt.

 

Drippings refereren aan het feit dat we - of toch tenminste onze lichamen - op een dag terugkeren naar en oplossen in die materiële chaos. De druipende figuren zouden ook een droefheid kunnen suggereren: omdat we vergankelijk zijn, omdat we de tijd niet kunnen stoppen, omdat we opgesloten zitten in het heden en in ons zelfzuchtig bewustzijn, omdat we nooit volledig verbonden geraken met onze geliefden en omgeving, omdat we hoe meer we denken te begrijpen en te weten over onze wereld, eigenlijk in steeds grotere mate in aanraking komen met wat we er nog niet van begrijpen.

​

Bron: kunst.nl